چرا گاهی اوقات ترس های واهی به سراغمان می آیند؟

چرا می ترسیم چرا از ریاضی می ترسیم دلایل بروز ترس انواع ترس ترس چیست چرا از خدا می ترسیم چرا می ترسیم چرا می ترسیم دلیل ترس چیست انواع ترس در کودکان چرا از جن می ترسیم چرا از مرگ می ترسیم ترس چیست علت ترس چیست انواع ترس کودکان انواع ترس در بزرگسالان چرا از خدا می ترسیم دلایل بروز ترس چرا از خدا می ترسیم ریشه ترس چیست

پدیده ی ترس یک مسئله ی پیچیده است که جای بحث فراوانی دارد. یکی از مسائلی که شاید برای همه ی ما پیش آمده باشد، بروز ترس های واهی است. برای مثال گاهی در آسانسور هستیم و ناگهان ترس از سقوط آن تمام بدن مارا فرا می گیرد.

فرض کنید تازه به آسانسور وارد شده اید که ناگهان قلبتان تند می زند و قفسه ی سینه تان درد می گیرد، خیس عرق سرد می شوید و حس می کنید که گویی آسانسور در حال سقوط است . یا فرض کنید از خواربار فروشی در آمده و با ماشینتان حرکت می کنید که ناگهان متوجه می شوید اختیار چیزی را در کف ندارید، احساس برافروختگی می کنید، آنچه که در پیرامونتان هست ، تار و نامشخص دیده می شود. نمی توانید بگویید در کجا هستید و حس می کنید که در حال مرگ هستید.

به آنچه که پیش می آید، حمله هراس می گویند که عبارت است از واکنش مهارنشدنی در برابر موقعیتهای معمولی و بی خطر. این گونه حمله ها اغلب نشانگرآنند که فرد به نابسامانی هراس گرفتار شده است.

اختلال هراس چیست؟

به کسی که در عرض چهار هفته یا بیشتر دستخوش حمله های هراس شده باشد، گفته می شود که دچار اختلال هراس گشته است. در ضمن ، این اختلال احتمالاً موقعی تشخیص داده می شود که شخصی با کمتر از چهار رخداد هراس انگیز رو به رو گردد، ولی پیاپی در این بیم به سر برد که مبادا حمله دیگری به سراغش آید.

اختلال مزبور زمانی پدید می آید که فردی در خلال حمله هراس، دست کم دارای این نشانه ها باشد: عرق ریزی، برافروختگی ، احساسات سرکوب شده و پنهان ، ضربان شدید قلب، تنفس دشوار، لرزش تن، درد قفسه سینه ، غش ، بی حسی و کرختی ، تهوع ، احساس مرگ و مجنون شدن . لازم به ذکر است بروز حمله های هراس برای تمام گروه های سنی وجود دارد .

ترس بیمار گون ( هراس زدگی ) چیست؟

هراس زدگی به ترس های نامعقول، غیر ارادی و بیجا ، با واکنش در قبال موقعیتها و رویدادهای عادی اطلاق می شود. افرادی که این گونه بیمناک اند، وقتی که در شرایط خاصی قرار می گیرند و یا به عوامل وحشت انگیز نزدیک می شوند، ترس سراپایشان را فرا می گیرد. ” نابسامانی هراسی” بخشی از مقوله گسترده ی اختلالهای اضطرابی به شمار می رود. هراس هایی از این دست به سه نوع تقسیم می گردند:

هراس ویژه ( ساده ) : وحشت نامعقول از اوضاع و احوال یا مواردی نظیر راه بندان یا وجود مار در جایی .

جمع هراسی : ترس بی حد از این که در نزد دیگران ابله ، نادان و … به نظر آییم که سبب می گردد آدمی در مراسم عمومی یا جاهای همگانی حاضر نشود.

هراس از مکانهای سرباز ( فراخنا هراسی) : ترس شدید ناشی از گیر افتادن در محلی ، مخصوصاً در اماکن عمومی یا حمله هراس در محیط ناآشنا . مفهوم واقعی این واژه در زبان یونانی عبارت است از ” ترس از بازار”.

ترس های مرضی معمولاً اختلالات شدید (دیر پا) و رنج آوری هستند که مردم را از انجام تلاشهای روزانه و سرزدن به جاهای عادی باز می دارند. این قبیل ترس ها ممکن است به ناراحتی های شدیدی همچون افسرده دلی بینجامند. در واقع ، حداقل نیمی از مبتلایان به ترسهای مرضی و اختلالات هراس هم ، افسرده حال اند . اعتیاد به میگساری ، احساس شرمساری و سرافکندگی و اعتماد به نفس اندک نیز اغلب با این بیماری پدیدارمی گردند. به طوری که برخی افراد نمی توانند بدون همراهی کسی ، قدم از خانه بیرون گذارند و یا به کاری دست بزنند.

مفهوم ” ترسیدن از ترس” چیست؟

بسیاری از افراد که دچار ترس مرضی یا اختلال وحشت زدگی اند، ” از ترس می ترسند” ، یعنی قبل از اینکه حمله بعدی برسد، نگران می شوند. بیمناکی از پیدایش حمله های مورد بحث، احتمالاً باعث کوتاهی عمر می شود. کسانی که دستخوش حمله های وحشت زدگی می گردند، بیشتر اوقات از چیزهایی که به نظرشان عوامل آشکاری حمله هستند ، دوری می کنند و سپس از انجام اموری که قبلاً به آنها دست می زدند ، خودداری می ورزند یا دیگر به بازدید از مکانهایی که سابقاً تماشا می کردند ، نمی پردازند.

عامل بروز اختلال هراس چیست؟

واقعاً کسی نمی داند که چه چیزی سبب پیدایش چنین اختلالی است، اما چند نظر تحت مطالعه است. گویی اختلال مذکور در خانواده ها رواج داشته و دارو درمانی برای جلوگیری از این حمله ها کاربرد دارد .

برای مبارزه با این اختلال چه کنیم؟

شناخت درمانی – به مردم کمک می کند که رفتار و پندار مناسبی داشته باشند. بیماران یاد می گیرند که هنگام رویارویی با موقعیتی ترسناک، دریابند که چندان خوف و واهمه ای در کار نیست و به تدریج با هر چیزی که برایشان وحشتناک باشد، خو می گیرند . اعضای خانواده و دوستانی که یار و مدد کار و نوید بخش اند ، دراین فرایند کمک شایان توجهی می کنند.

عادت های زندگی سالم : زندگی سالم به افراد در غلبه براختلال هراس ، کمک می کند . ورزش ، برنامه غذایی مناسب و متعادل ، و آموختن طریقه کاهش فشار روانی همگی اهمیت دارند.

به یاد بسپارید که خانواده ، دوستان و کسانی که از بیماری شما باخبرند و یا خود دچار آن هستند ، باعث می شوند که درمانتان با موفقیت بیشتری قرین باشد. بنابراین باید آنان را در جریان برنامه درمانی خویش قرار دهید و راهکارهایی را که بدان وسیله می توانند به شما کمک کنند ، به آنها یاد آور شوید.

چگونه از ترسها پیشگیری کنیم ؟

می توان به کودکان آموخت که موقعیت های ترس آور احتمالی را پیش بینی کنند و خود را برای روبه رو شدن با آن موقعیت ها آماده نمایند. البته همه موقعیت های ترس آور را نمی توان پیش بینی کرد ، اما برخی از آنها، مانند رعد و برق یا رفتن به بیمارستان را می توان برای کودک به دقت توضیح داد تا هنگام مواجه شدن با آن وحشت زده نشود.

چرا گاهی اوقات ترس های واهی به سراغمان می آیند؟

ترس چیست,همه چیز درمورد ترس,دلایل بروز ترس,چرا می ترسیم,علل های ایجاد ترس در کودک,انواع ترس,ترس واهی چیست,راه حلی برای درمان ترس های بی دلیل,ترس چیست pdf,ترس از مدرسه چیست,ترس چیست,علت ترس چیست,دلیل ترس چیست,ریشه ترس چیست,درمان ترس چیست,همه چیز در مورد ترس,همه چیز درباره ترس,چرا می ترسیم,چرا ما می ترسیم,چرا از مرگ می ترسیم,چرا از سوسک می ترسیم,چرا از خدا می ترسیم,چرا از ریاضی می ترسیم,چرا از مرده می ترسیم,چرا از جن می ترسیم,انواع ترسها,انواع ترس در کودکان,انواع ترس در بزرگسالان,انواع ترس در کودکان,انواع ترس مرضی,انواع ترس در روانشناسی,انواع ترس کودکان

نکاتی بسیار ضروری درمورد ترس کودکان همه چیز در مورد ترس

علت ترس چیست انواع ترس مرضی همه چیز درباره ترس درمان ترس چیست چرا از سوسک می ترسیم انواع ترس دلیل ترس چیست علت ترس چیست ترس واهی چیست انواع ترس کودکان چرا از ریاضی می ترسیم انواع ترس مرضی انواع ترس همه چیز درمورد ترس چرا از سوسک می ترسیم انواع ترس در کودکان چرا از جن می ترسیم انواع ترس مرضی همه چیز درباره ترس ترس واهی چیست

ترس یک حس عادی است که از زمان تولد در فرد وجود دارد. این حس در بسیاری از اوقات برای افراد مفید است و آنها را از خطر باز می دارد. اما باید توجه داشت که حس ترس همیشه عادی نیست و گاهی اوقات ممکن است برای فرد دردسر ساز باشد.

خیلی از ترس هایی که میان بزرگسالان و مردم جامعه می بینیم، ریشه در تجربه های دوره کودکی شان دارد؛ ترس از دست دادن ارتباطی که با دوستان و دیگران دارند…

ترس از صحبت در جمع و ترس های مختلف دیگر. بیشتر والدین با انکار هیجانی ترس یا به کار بردن جمله هایی مانند تو مرد شدی، تو بزرگ شدی، خجالت داره از فلان چیز بترسی و… این حس بد را به کودک القا می کنند که از هیجان های منفی خود بدش بیاید و آنها را سرکوب کند. بعضی از والدین هم با شیوه های اشتباه تربیتی، زمینه های ایجاد ترس و ریشه دار شدن آن را در کودک به وجود می آورند. مادری که به کودک خود می گوید: «فلان رفتار را بکنی دوستت ندارم، میذارمت می رم مامان یکی دیگه می شم!» پدری که سعی دارد با ترساندن کودک از آقای پیری که مشغول نظافت پارک است یا دارد زباله ها را می برد او را وادار کند به قواعد تربیتی عمل کند مثلا به جای اینکه بگوید: «زمان تفریح تمام شده یک بار دیگه سرسره بازی کن و برویم.»، می گوید: «ببین من دارم می رم، الان آقاهه میاد می بردت!» نادانسته به جای بهره گرفتن از اصول صحیح تربیتی، با شیوه های ترساندن کودک را مجبور می کنند رفتار درست را انجام دهد. ترساندن کودک از آمپول و دکتر هم مثال دیگری از این دست است.

در همه این موارد، کودک مدام ترس دارد مبادا ارتباطش با مادر یا پدر قطع شود. مبادا مادرش تنهایش بگذارد و… این حس بد باعث می شود مدام به مادر بچسبد. والدین در واقع ندانسته بچه را مورد آزار هیجانی قرار می دهند که آثار پایدار این ترس باعث می شود وارد هر ارتباطی که می شود، نگران قطع آن باشد. این بچه ها تا سال های سال از قطع ارتباط با مادر می ترسند.

اگر زمینه های اضطرابی هم در کودک وجود داشته باشد و آن را به ارث برده باشد، ترس از جدایی مادر به شکل دیگری تغییر می کند و او مدام ترس از بیمار شدن والدین و از دست دادن آنها را خواهدداشت. حتی ممکن است مدام به نشانگر بنزین نگاه کند و مضطرب باشد: «بابا! عقربه اومد پایین نکنه بنزین تموم شه!»، «مامان! کلید جا مانده»، «صبر کن مامان من یه وسیله ای جا گذاشتم، نکنه بری من جا بمونم.» و مادامی که می رود به اتاقش و برمی گردد، با صدای بلند می خواهد او را تنها رها نکنید. بیشتر این ترس ها با اصلاح شیوه تربیتی در همان کودکی یا به وجود نمی آیند یا قابل درمان هستند. هدف ما باید جلوگیری از ریشه دار شدنشان باشد. به صورت یک قانون کلی، برای اینکه بدانید کدام ترس در کودک شما طبیعی و کدام غیرطبیعی است، باید ببینید آیا این ترس دوره ای است یا مدام وجود دارد و باعث افت عملکرد او و تداخل با زندگی اش شده یا نه.

اگر ترس کودک از چیزی تازه به وجود آمده، دنبال علت بگردید و عامل آن را حذف یا کمرنگ کنید. مثلا وقتی بچه می گوید: «به اتاقم نمی رم، اونجا هیولا ست.» یا «زیرتختم حیوانی وجود دارد.» اولین واکنش شما باید حس همدلی و حمایت باشد. درک اینکه او از چیزی ترسیده، مهم است. بدون اینکه عکس العمل آنچنانی و بیش از حد نشان دهید، با آرامش و خونسردی و بدون مسخره کردنش بگویید: «بیا برویم ببینیم چی تو رو ترسونده!» دنبال دلیل ترس بگردید. مثلا اگر عروسکی روی دیوار سایه انداخته و باد کولر تکانش می دهد و درست شبیه هیولا شده، آن را بردارید. پرده اتاق را بکشید که نور چراغ خیابان سایه درست نکند و… اگر این ترس ها همچنان با عملکرد مناسب شما ادامه داشت، باید برای ارزیابی بیشتر، کودک را نزد روان پزشک ببرید.

با شروع حساسیت زدایی تدریجی به وسیله درمانگر، مشکل آرام آرام حل می شود. فراموش نکنید که ترس های طبیعی کودک را نه نادیده بگیرید و نه بیش از حد واکنش نشان دهید. مسخره کردن و بیان جمله های تحقیرآمیز هم درست نیست مثل: «عجب بچه ترسویی!» و همچنین همدردی بیش از حد درست نیست: «بیا بغلم عزیزم! الهی بمیرم اون گربه رو دیدی ترسیدی!» چون شما با این حمایت افراطی، تصویر خطرناکی از گربه در ذهن کودک ایجاد می کنید. حتما با حمایت صحیح بچه، علت ترس را بشناسید و رفع کنید (مثال هیولا) و به رفتارهای جسورانه کودک پاداش بدهید و تحسینش کنید: «علی امروز واسه گربه تو حیاط دست تکان داد. بپر بغل بابا!» این کار باعث تقویت رفتار او می شود. بد نیست با کودک درباره ترسش حرف بزنید یا خودتان بسنجید دقیقا از چه سگی می ترسد و از صفر تا ۱۰ به ترسش چند می دهید؟ با این شیوه در حساسیت زدایی تدریجی می توان پیشرفت ها را دید و تحسین کرد: «بیا نقاشی سگ بکشیم. حالا به نقاشی ات دست بزن.» در قدم بعد اسباب بازی سگ پشمالو بخریم. در قدم بعد باید از دور به سگ نگاه کنیم. نگویید ترس نداره، بگویید ببین کاری باهاش نداشته باشیم بهمون نمی پره و همین طور پیش برویم. لزومی ندارد او به نقطه ای برسد که سگی را نوازش کند. همین که با دیدن آن و عبور از کنارش نترسد و زندگی عادی جریان داشته باشد، کافی است.

نکاتی بسیار ضروری درمورد ترس کودکان

ترس چیست,همه چیز درمورد ترس,دلایل بروز ترس,چرا می ترسیم,علل های ایجاد ترس در کودک,انواع ترس,ترس واهی چیست,راه حلی برای درمان ترس های بی دلیل,ترس چیست pdf,ترس از مدرسه چیست,ترس چیست,علت ترس چیست,دلیل ترس چیست,ریشه ترس چیست,درمان ترس چیست,همه چیز در مورد ترس,همه چیز درباره ترس,چرا می ترسیم,چرا ما می ترسیم,چرا از مرگ می ترسیم,چرا از سوسک می ترسیم,چرا از خدا می ترسیم,چرا از ریاضی می ترسیم,چرا از مرده می ترسیم,چرا از جن می ترسیم,انواع ترسها,انواع ترس در کودکان,انواع ترس در بزرگسالان,انواع ترس در کودکان,انواع ترس مرضی,انواع ترس در روانشناسی,انواع ترس کودکان

ترس کودکان از مدرسه و درس و راه های درمان ترس کودک از مدرسه

واهمه داشتن از مدرسه ترس از مدرسه واهمه داشتن از مدرسه ترس از مدرسه کودکان روانشناسی کودکان 3 ساله چرا برخی از کودکان از مدرسه می ترسند ترس از مدرسه چیست ترس از مدرسه کودکان واهمه داشتن از مدرسه روانشناسی کودکان ابتدایی روانشناسی کودکان 3 ساله روانشناسی کودکان استثنایی ترس از مدرسه کودکان ترس از مدرسه pdf روانشناسی کودکان 5 ساله چرا برخی از کودکان از مدرسه می ترسند ترس از مدرسه کودکان واهمه داشتن از مدرسه درمان ترس از مدرسه ترس کودکان از مدرسه

با بالا رفتن سن کودک ، به مرور در او احساساتی مانند ترس و اضطراب و نگرانی هایی ایجاد می شود. یکی از این نگرانی ها را می توان نگرانی و ترس از مدرسه دانست. ترس از ورود به جامعه ای جدید و پیدا کردن دوستان جدید یکی از دغدغه های اصلی کودکان است.

روزهای آخر تابستان و اول پاییز برای بعضی از خانواده ها روزهای کاملا خاصی است. بسیاری از خانواده ها باید در این ایام فرزند کلاس اولی خود را راهی کلاس درس کنند و از این موضوع کمی نگران هستند و این نگرانی برای والدینی که فرزند آنها پیش از این در محیط های آموزشی مثل مهدهای کودک و پیش دبستانی ها حضور نداشته، بیشتر است…

ارتباط با محیط مدرسه، قرارگرفتن در یک محیط آموزشی منضبط، اولیای مدرسه، سایر دانش آموزان و… عواملی هستند که در این روزها دغدغه والدین را تشکیل می دهند اما آیا دانش آموزان کلاس اولی واقعا با وارد شدن به این محیط جدید مشکل دارند و اگر دارند، والدین چه کاری برای رفع این مشکل می توانند انجام دهند؟ برای یافتن پاسخ این پرسش ها، با دکتر کتایون رازجویان، روان پزشک کودکان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، درباره اقدام های والدین در آستانه سال نوی تحصیلی برای دانش آموزان کلاس اولی گفت وگو کرده ایم.

این روزها خانواده ها، مخصوصا خانواده هایی که فرزند کلاس اولی دارند، نگرانی های فراوانی بابت ورود فرزند خود به یک محیط آموزشی جدید دارند، آیا دلیلی برای این نگرانی ها وجود دارد یا اینکه حساسیت بیش از حد والدین باعث بروز آن می شود؟

شاید در سال های دور، ورود کودک به دبستان و کلاس اول باعث نگرانی می شد ولی در سال های اخیر، کمتر شاهد هستیم که دانش آموزی برای قبول این موقعیت دچار مشکل شود و والدین را نیز نگران کند.

چرا؟

چون پیشرفت های رسانه های ارتباط جمعی، بسیاری از این مشکلات را حل کرده است. کودک ۶ ساله در حالی وارد محیط دبستان می شود که بارها و بارها در تلویزیون و کتاب های داستان درباره خوبی های مدرسه دیده و شنیده و مثل کودک قدیم نیست که بدون هیچ آمادگی قبلی و شناخت از محیط مدرسه، وارد آن شود. امروزه بسیاری از کودکان با اشتیاق قدم به مدرسه می گذارند و از بودن در این محیط احساس رضایت می کنند. تازه این فقط یک سوی ماجراست و عوامل دیگری نیز در ارتباط برقرار کردن کودک با محیط مدرسه تاثیر دارند.

یعنی مهدهای کودک و مراکز پیش دبستانی؟

بله، مراکز پیش دبستانی با ایجاد محیطی شاد و با محوریت بازی و آموزش همزمان، یک سال پیش از ورود دانش آموز به مدرسه، او را برای مواجهه با این مرحله آماده می کنند. در این محیط، کودک با مسائلی مانند حضور آموزگار، اجازه گرفتن، حضور در کلاس و پشت نیمکت نشستن آشنا و مباحث جدی تر در آموزش به سال بعد و کلاس اول موکول می شود.

یعنی کودکانی که به پیش دبستانی می روند، برای ورود به مدرسه مشکل خاصی ندارند؟

در بیشتر موارد مشکلات سطحی کودکان با حضور در کلاس های پیش دبستانی برطرف می شود ضمن اینکه اگر مشکلات حادتری نیز وجود داشته باشد، والدین یک سال زودتر متوجه آن می شوند و فرصت خواهند داشت با بهره گیری از روش های اصولی، این مشکلات را قبل از ورود به دبستان برطرف کنند. بسیاری از مشکلات از قبیل نداشتن تمرکز، بی تابی و مشکل در یادگیری در این مرحله تشخیص داده می شود.

و اگر این دوره را سپری نکنند؟

به طور طبیعی، مشکلات کودکانی که هرگز از خانواده و والدین خود جدا نبوده اند، از کودکانی که در دوره های پیش دبستانی حضور داشته اند، بیشتر خواهد بود. مدرسه یک محیط نظام مند است و اصول و قوانین خاص خود را دارد و کودکی که به این قوانین آشنا نباشد، دیرتر می تواند خود را با این محیط هماهنگ کند بنابراین پدرها و مادرها باید کودک خود را در کلاس های پیش دبستانی ثبت نام کنند تا با این کار هم به خود، هم به فرزند خود و هم به آموزگار او در دبستان کمک کنند.

ولی ما همچنان با کودکانی مواجه هستیم که دوره پیش دبستانی را نگذرانده اند و حالا در آستانه ورود به دبستان هستند! والدین برای این دانش آموزان چه باید بکنند؟

در حال حاضر، برای کودکانی که امسال وارد کلاس اول می شوند، امکان سپری کردن دوره پیش دبستانی وجود ندارد بنابراین پدر و مادر باید آمادگی های لازم برای حضور در محیط مدرسه را به فرزند خود بدهند که البته کار چندان ساده ای هم نیست.

این آموزش ها شامل چه مواردی می شود؟

والدین باید برای فرزند خود محیط مدرسه را به شکل ساده تعریف کنند. دلیل حضور آنها در این محیط، انتظارهایی که از آنها می رود، رابطه معلم و شاگردی و مسائلی از این قبیل باید برای کودک توضیح داده شود. حقیقت این است که دانش آموز با ورود به کلاس اول وارد یک مرحله جدید می شود ولی والدین باید تعادل را نیز در شناساندن این مرحله جدید رعایت کنند. کودک باید حس کند وارد یک مرحله بالاتر شده و در عین حال نباید این مرحله جدید را آنقدر خاص به او نمایش دهیم که از سپری کردن آن با موفقیت هراس داشته باشد.

در برنامه کودکی که به مدرسه می رود، چه تغییراتی باید ایجاد شود؟

از مهم ترین مسائل در این دوره، تنظیم ساعت های خواب و بیداری دانش آموز است که پدر و مادر باید توجه ویژه به آن داشته باشند. همچنین والدین باید ساعت های مهمانی خود را تنظیم کنند تا به ساعت خواب دانش آموز لطمه وارد نشود. اگر کودک سابقه دوری از خانواده را ندارد، باید از همان روزهای ابتدایی، برنامه رفت و آمد او را با سرویس مدارس تنظیم نکنند و سعی کنند روزهای اول همراه با او به مدرسه بروند و کودک را به خانه بازگردانند تا آشنایی با سرویس، تدریجی انجام شود. به غیر از این، خانواده ها می توانند به تدریج انتظاراتی که از کودک می رود، به او آموزش دهند. مثلا اینکه به او بیاموزیم که وسایل مدرسه اش را جمع کند، برنامه درسی اش را به یاد داشته باشد و لوازم مورد نیاز خود را بررسی کند و به او یادآوری کنیم که «تو الان مسوول کیفت هستی!»

ترس کودکان از مدرسه و درس و راه های درمان

ترس از مدرسه,روانشناسی کودکان,واهمه داشتن از مدرسه,چرا برخی از کودکان از مدرسه می ترسند,ترس از مدرسه رفتن,ترس از مدرسه چیست,ترس از مدرسه کودکان,ترس از مدرسه pdf,ترس از مدرسه.doc,درمان ترس از مدرسه,ترس کودک از مدرسه,ترس کودکان از مدرسه,روانشناسی کودکان دبستانی,روانشناسی کودکان استثنایی,روانشناسی کودکان 3 ساله,روانشناسی کودکان طلاق,روانشناسی کودکان 5 ساله,روانشناسی کودکان 4 ساله,روانشناسی کودکان ابتدایی